Implanty stomatologiczne wszczepiane są w celu uzupełnienia braków w naturalnym uzębieniu. Występują one w roli sztucznego korzenia zębowego, a wprowadzane są chirurgicznie w kość wyrostka zębodołowego. Służą jako podstawa do wykonania pełnego uzupełnienia protetycznego, czyli korony lub mostu albo pełnej rekonstrukcji zgryzu w przypadku pacjentów z całościowymi brakami w uzębieniu.
Czym właściwie są implanty stomatologiczne?
Wyglądem implanty zębowe przypominają śrubę. Ich średnica wynosi ok. 3-6 mm, a długość to od 8- 16 mm. Wykonuje się je z czystego tytanu, który jest bardzo dobrze tolerowany przez organizm ludzki i zapewnia trwałe połączenie z kością. Dodatkowo jest również wytrzymały na obciążenia, jakie muszą znosić naturalne korzenie zębowe.
Na implantach osadzane są korony, które przypominają naturalne zęby. Tytanowa część implantu zostaje całkowicie zasłonięta przez dziąsło i koronę, która odcieniem i strukturą powierzchni harmonizuje z innymi zębami. W związku z tym wszczepiony implant nie jest widoczny.
Kto może (a kto nie powinien) zdecydować się na wszczepienie implantu?
Zabiegi z zakresu implantologii mogą być wykonane u większości osób, u których występują braki w uzębieniu. Implanty wszczepiane są w następujących przypadkach:
- brak pojedynczego zęba
- brak kilku lub wszystkich zębów
Implanty zębowe bardzo często wybierane są przez pacjentów jako trwała alternatywa dla wyjmowanych protez.
Względnymi przeciwwskazaniami do wszczepienia implantu są choroby zębów i dziąseł, takie jak np. paradontoza, stany zapalne przyzębia i błony śluzowej. W tym przypadku stan pacjenta wymaga fachowej oceny stomatologicznej i wyleczenia schorzeń.
Do bezwzględnych przeciwwskazań zaliczamy m.in. brak miejsca między zębami sąsiednimi lub górnymi i dolnymi, zbyt małe rozmiary wyrostka zębodołowego, nieprawidłowa błona śluzowa. Choroby ogólnoustrojowe, które stanowią przeciwwskazanie do implantologii to m.in. choroby psychiczne, choroby krwi, choroby układowe.
Z zabiegu wszczepienia implantu nie skorzystają również kobiety będące w ciąży oraz osoby poniżej 21 roku życia (z powodu nieukończonego rozwoju kości).